NSFC Fanfare Klanken Nr. 1-2013

23 Dienstplichtig Muzikant, aflevering 3; de eerste nootjes. Ooit moest ik in dienst. En die tijd mocht ik doorbrengen bij het Trompetterkorps der Cavalerie. Hoe ik daar terecht kwam, en wat ik daar beleefde, wil ik u graag in aantal afleveringen vertellen. Na de algemene opleiding voor huzaren, tirailleur opleiding eigenlijk, die twee maanden duurde en waarin je allerlei nuttige wetenswaardigheden leert en zinvolle vaardigheden opdoet, zoals bijv. hoe het zit met de rangen en standen en hoe je een wapen uit elkaar haalt, brak de dag aan dat we toe traden tot het Trompettercorps der Cavalerie. Het trompettercorps was gehuisvest op het achterste gedeelte van de Bernhardkazerne, een voormalig sanatorium. Aangekomen met de plunjebaal werd er een slaapplaats toegewezen, kennis gemaakt met de peletonoudste en werd er een instrument uitgereikt. Nu had ik aangegeven bij het voorspelen dat ik cornet speelde bij Brassband Veluwe Brass en bugel bij het NSFC en dus was het niet meer dan logisch dat ik een trompet kreeg uitgereikt. Maar goed, niet gezeurd en voorzichtig de eerste nootjes geblazen en de muziek, derde trompetpartijen, die in een keurige aktetas waren gestoken, doorgekeken. Was net een beetje gewent aan het idee om de trompet te gaan bespelen toen de trompet werd geruild voor een bugel. Ja, werd er gezegd, ze hadden nog even over de invulling van de vacatures gepraat en het leek de kapelmeester toch beter als ik bugel ging spelen. In de bij deze bugel uitgereikte aktetas bleken solo/1e bugelpartijen te zitten. Zit je net drie uur bij het trompettercorps en heb je al promotie gemaakt zonder een noot gespeeld te hebben.