NSFC Fanfare Klanken Nr. 1-2016

10 Muziek en ons brein Tijdens het bespelen van een muziekinstrument krijgt de muzikant op verschillende manieren input. Het maken van muziek is namelijk motorisch, visueel en auditief. Dat wil zeggen: het vereist bewegingen, het zicht en het gehoor. Al deze prikkels komen in het brein binnen en hier worden ze verwerkt tot de prachtige klanken die jullie kunnen horen. door Eline Woudenberg Emotie Als je naar muziek luistert, voel je vaak een emotie bij de muziek en vaak krijg je ook de neiging om te gaan bewegen bij deze muziek, hetzij lichtjes meewiegen of helemaal los gaan op een nummer. Dat je wordt getriggerd tot het meebewegen op de muziek, is niet zo gek. De gebieden in je hersenen die emoties registreren, liggen namelijk naast de motorische gebieden. Dus wanneer je emotioneel geprikkeld wordt, is het logisch dat ook het motorische gebied wordt geprikkeld. Af en toe kun je ook een rilling, een shivering, voelen als je naar een mooi muziekstuk luistert. Deze rilling is een autonome respons vanuit de frontale kwab (boven je oogkas) van je hersenen en wordt gedaan doordat er verbindingen liggen tussen deze frontale kwab en je emotionele gebied. Sociale cognitie Er is een aantal onderzoeken gedaan met kinderen die beginnen met het bespelen van een muziekinstrument. Bij de groep kinderen die intensief een instrument begonnen te bespelen, bleek de brug tussen de twee hersenhelften, de zogeheten corpus callosum, toe te nemen in volume. Dit betekent dat de twee hersenhelften beter met elkaar gaan communiceren en dat het gedrag en de emotie beter op elkaar afgestemd worden. De toename van deze verbindingsbrug betekent dus een toename van de sociale cognitie van deze kinderen. Een toename van de empathie, het inlevingsvermogen, dus.