NSFC Fanfare Klanken Nr. 2-2007

met de recorder naar... Cees vanWerkhoven Vanavond heb ik de eer om samen met mijn prachtige vriendin naar ‘Rode Cees’ toe te gaan. Althans… zo werd hij een paar jaar geleden nog veel genoemd. Inmiddels wordt de term ‘kale Cees’ een begrip binnen de vereniging. Na een paar keer aanbellen, (van trommelen wordt je wat slechthorend) doet Cees open. Een warm ontvangst in een huiskamer die hij grotendeels zelf en met zijn vader (Evert) in elkaar heeft geknutseld. Cees, Er staat muziek op, waar luisteren we naar? Trompetter Korps ‘De Bereden Wapenen’ met het album: ‘Rice of firebird.’ Wat doet deze muziek met je? Dit is nou echt mijn muziek. De fanfare muziek, geen harmonie, maar echt mijn muziek, dit stuk zouden wij ook kunnen spelen. Het valt mij op dat we als vereniging een beetje de andere kant opgaan. We spelen steeds meer pop muziek en minder Jacob de Haan en zulk soort serieuzere stukken. Vind je dat jammer? Erg leuk dat we dat spelen, maar het moet niet de tendens worden. Hoelang ben je al lid van de vereniging? Sinds mei 1980, dat is dus 27 jaar. Wat is er veranderd in die jaren? Dat is van oudsher de variatie. De helft van de leden wil extra concerten en minder op straat lopen en een aantal leden wil dat juist precies andersom. Daar hebben we nou eenmaal te weinig mensen voor. Kijk naar de Marinierskapel bijvoorbeeld, die hebben zo’n bezetting dat ze zowel als fanfare en als harmonie of tamboerkorps kunnen optreden. Ze geven geweldige concerten en zijn goed op 13