NSFC Fanfare Klanken Nr. 2-2007

straat. Dat is heel divers en daar houd ik van, maar de volle fanfare die op straat optreedt, moet altijd blijven. De vereniging verandert langzaam. Er verandert veel dat niet hoort bij een fanfare, het niet willen lopen bijvoorbeeld. Er wordt steeds minder op straat gelopen. Mensen die ons met concerten zien en een instrument willen gaan spelen zijn zich er niet genoeg van bewust dat het straatoptreden er echt bij hoort. Hierdoor trekken we ongemotiveerde muzikanten aan wat betreft het marsgedeelte. Dit heeft als gevolg dat er veel afmeldingen zijn voor deze optredens en dat is jammer. De andere kant van het verhaal is dat we de laatste jaren leuke concerten geven. Ik denk dat je moet proberen flexibel te zijn. Je moet kinderen meerdere instrumenten laten spelen. Zo kan je later betere bezettingen hebben. Veel kinderen willen graag klarinet spelen, dat is leuk, maar het lijkt me handig als deze kinderen ook bugel leren spelen. Pearl Harbor staat nu op, wat vindt je daarvan? Dit is wat ik mooi vind, ik krijg hier een kick van, strakke muziek, mooi spel, goede presentatie. Als wij die zouden spelen, dan lijkt het me leuk als er 6 slagwerkers van achter het podium opkomen en er een strakke presentatie van gemaakt wordt. Omschrijf jezelf eens in 5 woorden: Muzikaal, trots (op de vereniging), eer (volk en vaderland), humoristisch en feestbeest Geen negatieve puntjes? Hmm... jawel, maar wat zal ik eens noemen… Ik ben vaak wel een beetje chaotisch en snel afgeleid. Klinkt als een slagwerker, maar wat is dan je grootste blunder? (na even denken) Een paar jaar geleden waren we op het concours van de drumband, in Stadskanaal. Gijsbert had bij fietsvrienden van hem een gastgezin geregeld. We konden gelukkig met zijn allen in Stadskanaal slapen zodat we zaterdag niet zo vroeg hoefden te gaan rijden. De zenuwen hadden we flink weggedronken en om 4.30 uur 14