NSFC Fanfare Klanken Nr. 2-2011

13 Mijn man ik en zijn al samen vanaf mijn 15e en wij zijn samen gaan wonen toen we naar Groningen verhuisde, destijds omdat we daar allebei een baan hadden. Was het liefde op het eerste gezicht? Eigenlijk wel ja! (aaahhh….) Ik (de verslaggever) herinner mij nog de Veluwe Wandeltocht 2009. Op een grootse manier met een overvolle bezetting op straat zouden wij afscheid nemen van onze oude uniforms en trots ons nieuwe uniform presenteren aan Nijkerk. Na een rondgang hebben we een concert gegeven op het plein. Daar op het plein kwam Aly kijken. Als fanatiek fanfare-muzikant was ze wel heel nieuwsgierig geworden hoe het bij het NSFC was. Volledig enthousiast werd ze aangesproken door Gert Krijkamp. Hij nodigde de Damhofjes uit om te komen kijken bij een repetitie op de dinsdagavond. Toen Aly en Yvon drie weken later tijd hadden en zijn komen kijken vroegen ze naar Gert. Helaas was hij op eerste pinksterdag die week daarvoor overleden. Bij het schrijven van dit interview is dit zo goed als twee jaar geleden. Er valt een kleine stilte. De tijd voor het NSFC was moeilijk. Het moment waarop de Damhofjes zich aansloten was een beladen moment. Toch klauter je ook als vereniging weer op. En juist door nieuwe energie. En die hebben ze! Yvon en Aly zouden even komen kijken. Al snel werd ze een instrument in de handen gedrukt en hun eerste avond in samenspel speelden ze samen mee. Sindsdien is dat zo gebleven. Enkele weken later sloot Emiel zich aan bij de drumband. Hij speelde in Hoogezand Sappemeer ook bij de drumband. Daar was zijn besluit al gevallen om bij de drumband te spelen in plaats van het orkest. Maar even ter zake: Alle drie hebben ze dus jarenlang in Hoogezand- Sappemeer gespeeld. Aly is daar er maar liefst 20 jaar tussen uit geweest. Aly is begonnen als 8 jarig meisje op de cornet. Helaas… het mondstuk was te klein! Op de bugel diende het zelfde probleem zich vrij snel aan.