NSFC Fanfare Klanken Nr. 2-2015-Bezoek MG Scherzingen

19 Reisverslag zaterdag 16mei De wekker gaat, mijn ogen gaan open, op een matrasje ergens op een zoldertje in Zwitserland. Oh ja, mijn verjaardag, wat zal het brengen? Wel een raar gevoel hier in dat vreemde land. Straks al die aandacht, Bah. Ik vier het wel een andere keer hoor. Gewoon niks zeggen…. Onze ochtend begint fris en fruitig met een heerlijke bak koffie en ontbijt bij de familie Goehringer (bestaande uit Claudia met haar ouders en broer). We hebben lekker geslapen en dit belooft een mooie dag te worden. Vanavond is het concert en een aantal andere leuke dingen staan op het programma. Edith, de vrouw des huizes, is een zeer zorgzaam type. Ze staat ruimschoots van tevoren al in de keuken om het ontbijt klaar te maken en regelmatig klinken er vragen als: ‘Lusten jullie een warm gekookt eitje bij het ontbijt?’, ‘Willen jullie nog meer koffie?’ en ‘een flesje drinken mee voor onderweg?’ Echt geweldig, zo lief, maar tegelijkertijd voel ik me nu al schuldig als ik bedenk hoe ik dat dan over 5 jaar zou regelen als wij gasten in huis hebben….. De chaotische ‘ik’, die na een half uur snoozen bedenkt: shit gauw eruit want over 10 minuten moet ik weg, of: Oeps, de koffie is op, is er al een supermarkt open? (Terwijl de gasten al aan het ontbijt zitten) Ik zie het al helemaal voor me :-s maar oké, 5 jaar duurt nog lang en wie weet verandert er nog een hoop in die 5 jaar. Nadat Frans vertelt dat ik jarig ben vandaag volgen er felicitaties en is het al gauw tijd om naar de generale repetitie te gaan. Daar aangekomen zoekt iedereen een plekje en die heb ik gevonden naast een grappige man op leeftijd met een es-hoorn. Het is al gauw een gezellige boel, waarschijnlijk dankzij de geweldige slaap-(en kampvuur) liedjes van gisterenavond. Dat valt ook André op, want hij had meer duffe gezichten verwacht. Een enkeling sliep zelfs zó lekker dat ze zich versliep. André zet zijn beste beentje voor in Duits en de rollen worden verdeeld. Laat Bert maar gewoon in zijn eigen rol blijven doen als Koekoek, dan komt het wel goed. De dirigenten wisselen elkaar af en de stemming zit er super in