NSFC Fanfare Klanken Nr. 3-2012

12 De volgende dag werd ik opgehaald om voor te spelen. Hier was ik op voorbereid en had mijn cornet meegenomen. Dat viel bij de voorspelcommissie in goede aarde. Een paar eenvoudige oefeningen uit het lesboek van Lussenburg moest ik spelen waarbij ik de trigger op het derde ventiel gebruikte. De kapelmeester zag dat en vroeg waarom ik dat deed. De kapelmeester was tevreden met de uitleg en toen ik ook een goed antwoord kon geven op de vraag hoeveel kruizen er aan de toonladder van G staan was het voorspelen klaar. Hoe makkelijk was dit, had me voor niks zenuwachtig gemaakt. Daags na het voorspelen kwam het bericht dat iedereen die voorgespeeld had was aangenomen bij het trompettercorps. Vijf man sterk was de lichting muzikanten. Maar voor we mee konden spelen moest er eerst een algemene huzaren opleiding worden gevolgd. De herinneringen daaraan ben ik grotendeels kwijt. Hooguit de oefening in december terwijl het sneeuwde en we de hele dag richting kamp liepen. Tent opzetten, je hebt een halve dus moet een ander zijn helft aan de jouwe bevestigen. Koud, sneeuw, voor het eerst in mijn leven vond ik snert lekker. Was ook de laatste keer overigens. Halverwege de nacht uit de tent gejaagd om terug te lopen naar de kazerne. De takken in het bos stonden op breken, topzwaar van de sneeuw. Of de ene keer dat ik moest wachtlopen, met kerst was dat. Maar na de jaarwisseling was het zover, we gingen naar het trompettercorps. Wordt vervolgd. WZ