NSFC Fanfare Klanken Nr. 4-2008

2 van de redactie Een groot wit vlak staart mij vanaf het computerscherm al enige tijd aan, terwijl de cursor knippert. Bovenaan staan drie woorden: van, de, redactie. Voor mij staan een bakje met nog maar drie pepernoten, een bordje met daarop de kruimeltjes die overgebleven zijn van een stuk gevulde speculaas en een witte mok met bruine aanslag aan de binnenkant van de warme chocolademelk die erin heeft gezeten. Ik ben misselijk. Maar gelukkig brandt de kachel en zit de hele familie in de kamer. Mijn broertje doet een spelletje met mijn moeder(en heeft een behoorlijke stapel kaarten onder het kleed verstopt), mijn zusje leest een boek en mijn vader is in slaap gevallen op de bank. Het is Sinterklaastijd. En op zo’n moment is het niet erg om misselijk te zijn. Sterker nog, dit soort misselijkheid maakt me vrolijk. Het doet mij denken aan ontzettend veel gezelligheid. Het uitpakken van cadeautjes onder het genot van kleffe witte bolletjes met ham. Met zijn allen op de bank om op kerstavond de Nationale Wetenschapsquiz te kijken. Met Nieuwjaarsdag naar oma, daar komen dan al mijn ooms en tantes en neven en nichten bij elkaar (sommigen met grote wallen onder hun ogen van de afgelopen nacht). Maar als ik aan deze periode denk, denk ik ook meteen aan de fanfare. Rond deze tijd zijn er zoveel leuke en gezellige optredens! Omdat je de medemuzikanten in de week van kerst soms wel drie keer op een dag ziet, trek je veel met ze op. En dat is ontzettend goed voor de sfeer onderling. Samen verander je ’s ochtends vroeg ineens van kleur, om kinderen te vermaken. Met zijn allen spelen op de kerstmarkt, bij ten Have, na de kerstnachtdienst etc. Meestal is het dan koud, je probeert ieder jaar weer opnieuw te spelen met hand- schoenen aan, maar dat speelt niet fijn. Tussendoor pauze, warme chocolademelk en Glühwein. Ik kijk er in ieder geval naar uit, en als u komt kijken, kunt u ook genieten van deze gezelligheid. Maar eerst kruip in nog even bij de kachel….