Jubileummagazine 100 jaar

JUBILEUM MAGAZINE 40 Dit verhaal is een vervolg op ‘Bram Inktzwam’, een boek dat is geschreven door Arna van Deelen ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de HSN. Het is cadeau gedaan aan alle HSN-leerlingen. In het boek wordt de Nijkerkse Bram een eeuw terug in de tijd geschoten waar hij vol verwachting aan zijn avontuur begint. In dit verhaal wordt Bram ‘terug’ ge itst naar zijn eigen tijd: 2019. Maar er gaat iets mis. Hij vliegt vijftig jaar verder, de toekomst in. God heb ik lief ‘Ten seconds, nine, eight...’ Bram wordt opgetild en met de kracht van een tornado voortgestuwd door de donkere lucht. Even blijft hij hangen in het luchtledige alsof de tijd twijfelt. Dan trekt de aarde hem hard terug en landt Bram met een duikvlucht in zijn geboorteplaats. Het eerste wat hij hoort, is het slaan van de torenklok. Langzaam telt hij de zware slagen die over de stad gaan. ‘Acht, negen…’ Dat klopt. Hij zucht opgelucht. Het is dezelfde tijd als toen hij het oude schoolplein verliet. Dan moet hij nu weer bij zijn eigen school zijn. Lichtflitsen schieten door zijn hoofd als hij overeind krabbelt. Hij voelt zich stijf. Dat komt vast door de tijdreis. Zijn broek zit vol gaten en rode vlekken. Zijn handen strijken langs de gekreukelde jeans. Opeens beginnen zijn vingers te beven. Hij verstart. Zijn handen zijn rimpelig. De aders lopen als dikke kabels over zijn vlekkerige handpalmen. Uit het strakke vel om zijn polsen zoeken dikke grijze haren een uitweg. Het oude gebouw blakert in de zon. Met een hand boven zijn ogen tast Bram de muren af, de ramen, de deur… Geschokt valt zijn arm slap langs zijn lijf. Er is iets met de deur. Die staat niet, zoals hij gewend is, uitnodigend open. Er staat een gewapende agent voor, strak in het gelid. Zijn zwaargebouwde lichaam blokkeert de ingang volledig. Aarzelend loopt Bram op de man af. Met een opgetrokken wenkbrauw staart de agent hem aan. Bram schraapt zijn keel. ‘Ik wil graag naar binnen. Dit is mijn oude school, ziet u.’ De agent doet een stap naar voren en pakt Bram vast. Dan glijden zijn handen ongevraagd langs alle delen van Brams lichaam. Zonder iets te zeggen opent hij de schooldeur en knikt. Huiverend zet Bram een stap op de mat en hij wandelt de gang in. Achter hem valt de schooldeur in het slot. Langzaam gaat hij door de gang langs de lokalen. Hij staat stil en staart door de ramen. De kinderen, in lange rijen achter hun scherm, kijken niet op. Brams ogen schieten door het lokaal. Waar is de leerkracht? Achter de kinderen ziet hij iets Arna van Deelen B Inktzwam 25-06-19 11:27