Terzet-Digitaal Congres-19-dhr. mr. J.M. Tromp

TERZET 25 JAAR- DIGITAAL CONGRES 2018 3 “De perpetuum paradox: is er straks nog ruimte voor het individu?” 1. Inleiding en context -- de aanleiding -- de opdracht -- van landbouw en visserij naar productiemaatschappij -- van productiemaatschappij naar participatiemaatschappij -- van nationaal naar internationaal -- de kracht van het individu -- de schaderegeling tot nu toe 2. De wereld over 25 jaar -- wat zal er wel/niet veranderen? -- welke kansen en bedreigingen levert dat op? -- sciencefiction of alsdan werkelijkheid? 3. De perpetuum paradox 4. De schaderegeling over 25 jaar 5. De rol en functie van de arbeidsdeskundige over 25 jaar 6. Samenvatting 7. Conclusie. 1. Inleiding en context De aanleiding De aanleiding voor deze bijdrage is gelegen in het 25-jarig bestaan van Terzet. Dat is een felicitatie waard. Vlag uit, hulde en chapeau! De opdracht Op 31 oktober 2017 heb ik 95 stellingen gelanceerd, net zoals Maarten Luther dat 500 jaar geleden in Duitsland heeft gedaan. Mijn stellingen vormen in zijn geheel een pleidooi voor personenschade 3.0 met als nieuw credo: “herstel in autonomie”. Een videofragment van het spijkermoment vindt u hier . De 95 stel-lingen zelf vindt u hier . Naar aanleiding van die ludieke actie is mij door Joseph Wouters gevraagd om een bijdrage te leveren aan dit digitaal congres. Meer concreet was de vraag (i) hoe de (personenschade)wereld er over 25 jaar uit zou zien en (ii) hoe het dan zou zijn gesteld met mijn 95 stellingen. Al die stellingen zullen dan natuurlijk nog even actueel zijn als nu, al was het maar vanwege stelling 1 (men kan dezelfde dingen anders zien) en stelling 95 (met als achterliggende boodschap: het leven is te kort om slechte wijn te drinken). Maar hoe zit het over 25 jaar met stellingen 2 t/m 94?