Terzet-Digitaal Congres-11-dhr. mr. dr. P.M. Leerink

TERZET 25 JAAR- DIGITAAL CONGRES 2018 3 Opvallend verschil is wel dat er de laatste jaren door de beroepsgroep van taxateurs in samenspraak met stakeholders voor taxatierapporten meer specifieke en concrete regels en standaarden zijn opgesteld. Dat geeft de taxateur een duidelijk houvast. Binnen de beroepsgroep van arbeidsdeskundigen lijkt een duidelijk houvast te ontbreken. Dat maakt dat een arbeidsdeskundige vooraf niet goed weet wat hij heeft te verwachten van de SRA als tegen hem of haar een tuchtklacht wordt ingediend. Over de vraag of een bepaalde conclusie in een rapport voldoende is gemotiveerd, kan immers heel verschillend worden geoordeeld. De Nederlandse Vereniging voor Medisch Specialistische Rapportage (NVMSR) heeft in 2008 een richtlijn medisch specialistische rapportage opgesteld, welke nadien periodiek is geactualiseerd. Deze richtlijn geeft de medicus een zeker houvast bij het opstellen van een expertiserapport. Een dergelijke richtlijn kan ook dienen als uitgangspunt bij de beoordeling van een tuchtklacht bij de medische tuchtrechter. De beroepsgroep van arbeidsdeskundigen zou een poging kunnen doen om in samenspraak met stakeholders, zoals verzekeraars en advocaten, te komen tot een meer gedetailleerde beschrijving van de (minimum-)eisen die aan een arbeidsdeskundige rapportage worden gesteld. Er is op de kennispagina van de website van de NVvA wel allerlei informatie te vinden maar erg inzichtelijk is het niet en veelal is het minder goed toepasbaar op arbeidsdeskundige onderzoeken in AOV en letselschadezaken. In deze bijdrage zal ik vanuit mijn praktijkervaring enkele praktische aanbevelingen doen aan arbeidsdeskundigen die in een complexe AOV- of letselschadezaak een opdracht aanvaarden om een arbeidsdeskundig onderzoek te verrichten. Ik sluit af met enkele persoonlijke observaties ten aanzien van de afwikkeling van tuchtklachten door SRA. 2. Soorten opdrachten en de juridische context We kunnen grofweg onderscheid maken tussen vier soorten opdrachten: a. Eenzijdige opdracht b. Opdracht op gezamenlijk verzoek van verzekeraar en betrokkene c. Bindend advies d. Benoeming door de rechter. 2.a. Eenzijdige opdracht Bij de eenzijdige opdracht zijn twee varianten denkbaar. De betrokkene geeft zelf opdracht. De verzekeraar is daarbij geen partij of is soms zelf niet eens op de hoogte. Op zich is dat ook niet per se nodig om een goed arbeidsdeskundig onderzoek te kunnen doen. Iets anders is dat de waarde van een dergelijk eenzijdig rapport beperkt kan zijn, omdat de verzekeraar niet betrokken is en geen invloed kan uitoefenen op bijv. de aangeleverde informatie en vraagstelling etc. Het is aan de eigen beleidsvrijheid van een arbeidsdeskundige om te bepalen of hij of zij een dergelijke eenzijdige opdracht wil aanvaarden en uitvoeren. De tweede variant is dat de verzekeraar de opdracht geeft. De betrokkenen zal in beginsel echter wel medewerking moeten verlenen. Immers, de arbeidsdeskundige zal in de regel de betrokkene moeten spreken voor een arbeidsdeskundig onderzoek. Het louter op basis van stukken rapporteren vormt een tuchtrechtelijk risico voor de arbeidsdeskundige. Op de website van de SRA staat onder nieuws het volgende bericht: “Persoonlijk contact met cliënt ja of nee? 19 maart 2018 De arbeidsdeskundige heeft de morele plicht om de cliënt te respecteren door hem in zijn waarde te laten en zijn gegevens vertrouwelijk te behandelen. Vanuit de cliënt gezien is dit het recht op een respectvolle behandeling en op vertrouwelijkheid.